- ciupać
- ciupać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIa, ciupaćpię, ciupaćpie, ciupaćany {{/stl_8}}– ciupnąć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVa, ciupaćnę, ciupaćnie, ciupaćnij, ciupaćnął, ciupaćnęli {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. reg. {{/stl_8}}{{stl_7}}'rąbać siekierą, tasakiem itp.; także oddzielać coś w ten sposób': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ciupać uschniętą jabłonkę. Ciupnąć coś na pół. Rzeźnik ciupnął kawał mięsa na rosół. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot., reg. {{/stl_8}}{{stl_7}}'uderzać niezbyt mocno': {{/stl_7}}{{stl_10}}Grad ciupie po ziemniakach. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.